W czasie pandemii bardzo często nasze kontakty społeczne zostały ograniczone do niezbędnego minimum. Częściej rozmawiamy ze znajomymi i z rodziną przez telefon i Internet, ale czy to wystarczy aby zachować zdrowie psychiczne i fizyczne?
Uczymy się i rozwijamy przez zmysły. Informacje zmysłowe docierające z ciała i z otoczenia są bardzo ważne dla budowania wiedzy o sobie i świecie. Tymczasem coraz częściej spotyka się dzieci u których stwierdza się zaburzenie przetwarzania zmysłowego, czyli nieprawidłową integrację sensoryczną. Na czym polega ten problem i co to w ogóle jest ta integracja sensoryczna?
Czy niegrzeczne dzieci to wynik bezstresowego wychowania, niewydolnych rodziców czy może zbyt tolerancyjnych nauczycieli? Problem może być zupełnie inny – dzieci te mogą mieć zaburzenie neurologiczne zwane zespołem Aspergera, łagodną odmianą autyzmu.
Ludzie decydują się na oddanie pełnej niezależności, jaką niesie za sobą posiadanie intymnej bliskiej relacji, z bardzo wielu względów. Do podstawowych zalicza się fakt, że człowiek jest istotą społeczną1, która łączy się z innymi nie tylko po to, aby uzyskać pozytywne bodźce głównie w postaci jedzenia, bezpieczeństwa, czy osiągnięcia sukcesu reprodukcyjnego (jak to miało miejsce w dawnych czasach), ale również dlatego, że bliskie związki zapewniają rozwój osobisty oraz wspierają pozytywne samopoczucie psychologiczne i fizjologiczne2.
Dojrzałam. Mogę się z łatwością do tego przyznać. Przeczytałam grudniowy numer magazynu CIESZYŃSKIE NA OBCASACH – od dechy do dechy! – i działam. A do wczorajszego poranka nawet nie wiedziałam, że istniejecie. Jak to w ogóle było możliwe? Nie waham się, jak dawniej, nie odkładam na kiedyś, nie zastanawiam, czy na pewno jestem na to gotowa. Piszę do Was, bo chcę podzielić się moją historią i wnieść coś dobrego w życie Czytelniczek, moich Krajanek.
W ostatnich dniach 2020 roku chcę przekonać Was (i siebie) do sensu noworocznych postanowień. Zwykle rozczarowują, bo większość z nas z nich rezygnuje już po kilku tygodniach obietnic typu: będę więcej się ruszać, mniej jeść, postaram się bardziej oszczędzać. Nowy Rok, czy chcemy tego czy nie, niesie z sobą wiele emocji i oczekiwań. To naturalny przystanek i świetny moment na podsumowania, składanie sobie obietnic i snucia planów. Ważne, żeby zrobić to dobrze i skutecznie, i żeby ich kolejny raz nie „schrzanić”. Dzięki wspólnocie kobiecej grupie na fejsbooku może damy radę dotrzymać sobie słowa?
Przeklinam cię Franciszku Bernat! Przeklinam ciebie i twoje dzieci… – tak mówi umierająca Hanka, bohaterka pierwszej części sagi nie wiedząc, że rzuca także klątwę także na swoją córkę. Od tych słów zaczyna się właściwa historia kobiet z ulicy Grodzkiej. I choć tytułowa Hanka umiera już na początku powieści, jej klątwa naznaczy kilka kolejnych pokoleń. Klątwa, a może fatum? Tę tajemnicę będziemy rozwiązywać w każdej kolejnej części sagi.
Minimalizm japoński od dawna jest światowym trendem. Nie można go utożsamiać z ascezą i przysłowiowymi białymi ścianami. Minimalizm to ruch, który się rozrasta i którego nie można powstrzymać. To rezygnacja z rzeczy, to wiara w indywidualną odpowiedzialność za planetę i ekosystem, to poszukiwanie życia, które jest dobre nie tylko dla nas, ale i dla innych.
Znana edukatorka Wiola Matusiak robi rewolucję w myśleniu o świadectwach i czerwonym pasku! Jej akcja #pasekdlakażdegoucznia* to przełom. Wiola jest reprezentantką innowacyjnego myślenia o edukacji. Promuje korzystanie z nowych technologii w nauczaniu, prowadzi warsztaty dla nauczycieli oraz tworzy i bierze udział w inicjatywach edukacyjnych.
Czas urlopu jest potrzebny każdemu człowiekowi, by w pełni sił i natchnienia działać znowu z całą swoją mocą. Być może dopiero podczas wakacyjnego wypoczynku uświadomiliśmy sobie jak bardzo w dotychczasowym życiu brakowało nam ciszy. Może nie dostrzegaliśmy, że źródłem naszego rozdrażnienia i zmęczenia był niewidzialny nieprzyjaciel, który dzień po dniu niszczył nasz spokój. Tym nieprzyjacielem w naszym środowisku jest hałas, który zatruwa nas jak toksyczne powietrze.