W dobie narastającego kryzysu klimatycznego każda inicjatywa mająca na celu ochronę zasobów naturalnych jest na wagę złota. Stowarzyszenie Klubu Kobiet Kreatywnych z Cieszyna postanowiło odpowiedzieć na to wyzwanie, proponując projekt edukacyjny skierowany do dorosłych mieszkańców promujący zarządzanie zasobami wodnymi. Współpraca z Wodociągami Ziemi Cieszyńskiej z Ustronia, które z entuzjazmem przyjęły propozycję Stowarzyszenia, jest przełomowym krokiem, pokazującym, że wspólne działania różnych lokalnych podmiotów mogą przynieść wymierne korzyści dla środowiska.
Dzięki współpracy mojego Stowarzyszenia Klub Kobiet Kreatywnych w Cieszynie z hiszpańską organizacją przyjmującą EUTEKA, w maju 2024 roku wzięłam udział w wyjątkowej mobilności w Andaluzji. Była ona skierowana do niezawodowej kadry edukacji dorosłych w ramach realizowanego przez moje stowarzyszenie projektu pt. „Jak oszczędzać wodę w dobie kryzysu klimatycznego – wykorzystanie hiszpańskich doświadczeń w edukacji ekologicznej osób dorosłych”, dofinansowanego przez Unię Europejską w programie Erasmus+. Specjalnie zorganizowane dla uczestniczek mobilności spotkanie w Uniwersytecie w Maladze (UMA) dotyczyło innowacyjnej metodologii otrzymywania zielonego wodoru z odsalanej wody. Wzięli w nim udział autorzy tego projektu ADSOL: Juanjo Vallejo oraz María Martínez.
Międzynarodowe spotkania partnerskie członkiń naszego Stowarzyszenia KKK z koleżankami z Kongresu Polskich Kobiet w Austrii realizowałyśmy trzykrotnie w ciągu dwóch lat. Odbywały się one w ramach projektu „Jak kobiety ratują planetę” dofinansowanego przez Unię Europejską w programie Erasmus+ w latach 2022-2024. Jego celem jest edukacja ekologiczna i wymiana doświadczeń na temat zagrożeń klimatyczno-energetycznych z perspektywy kobiet oraz podniesienie kompetencji członkiń obu organizacji, stanowiącej niezawodową kadrę edukacji dorosłych.
Mój pierwszy job shadowing w hiszpańskiej Andaluzji był dobrze wykorzystaną szansą, by osobiście dowiedzieć się, w jaki sposób prowadzone są tam działania adaptacyjne do zmian klimatu i w jaki sposób można w tym samym obszarze je przyrównać do wyzwań edukacyjnych zamieszkałego przeze mnie regionu Śląska Cieszyńskiego w Polsce.
Wiedeń jest pierwszym miastem, które już w 1992 roku zaczęło wprowadzać gender planning, czyli uwzględniać potrzeby kobiet w planowaniu miejskim. Była to prosta koncepcja, odkrywająca rzadko braną pod uwagę stronę miasta — jego kobiecą twarz. W tym celu odwiedziłam Wiedeń z członkiniami Stowarzyszenia Klub Kobiet Kreatywnych z siedzibą w Cieszynie w ramach koordynowanego przez nas projektu pt. Jak oszczędzać wodę w dobie kryzysu klimatycznego – wykorzystanie hiszpańskich doświadczeń w edukacji ekologicznej osób dorosłych, współfinansowanego przez Unię Europejską w partnerstwie ze Stowarzyszeniem Polskich Kobiet w Austrii.
Artykuł przedstawia inicjatywy Stowarzyszenia Kongres Polskich Kobiet w Austrii (w skrócie KPKwA) i opisuje współpracę z Wydziałem Ds. Integracji i Różnorodności Miasta Wiedeń (w skrócie MA 17) oraz wydarzenia, jakie Kongres organizuje i ma w planach zorganizować w Wiedniu w kooperacji z Miastem.
Artykuł dotyczy spotkania lokalnego „Kobieta Eko-praktyczna”, które odbyło się we wiedeńskim magistracie zrealizowanego w ramach projektu „Jak kobiety ratują planetę”. Zawiera szczegółowy opis wydarzenia.
O jakim świecie wielu z nas marzy, wspominając swoje dzieciństwo u babci na wsi? W gąszczu nowoczesności słowiańskie spojrzenie na ekologię stanowi niezwykłe źródło inspiracji. Korzenie tego podejścia sięgają głęboko mitologii, rytuałów i legend starożytnych Słowian, gdzie przyroda była czczona jako święta.
Fakt, że woda jest cenniejsza niż złoto, uświadamiamy sobie zazwyczaj w momencie, gdy nagle przestaje płynąć z kranu. Na szczęście dotychczas w powiecie cieszyńskim zdarza się to tylko w czasie awarii, a nie z powodu suszy. Czy tak będzie zawsze, zależy w dużym stopniu od nas wszystkich.
Kto chroni środowisko i przyrodę, ten żyje podwójnie! Takie credo towarzyszy lokalnym społecznościom zaangażowanym w zielone inicjatywy poprawiające jakość wspólnej przestrzeni, dla dobra przyrody oraz mieszkańców. I nie brakuje ich wokół nas.