Taka sytuacja. W salonie fryzjerskim damsko-męskim chwilowo siedzę nieco w kącie, z osłoną na głowie, coby nie uciaptać siebie, ściany, a może jeszcze fotela. Posiedzę jeszcze z dziesięć minut, bo farba potrzebuje czasu. Z werwą zmiksowaną z gracją moja fryzjerka Sylwia wykonuje kilka ostatnich machnięć szczotką, ustawia przenośne lustro za głową świeżo wyfryzowanej, celem dania jej szansy, by potwierdziła, że z tyłu fryzura także jest ok. I jest. Jak zwykle zresztą.
