Pierwsze międzynarodowe spotkanie partnerskie dwóch kobiecych organizacji pozarządowych – z Wiednia Kongres Polskich Kobiet w Austrii oraz – z Cieszyna Stowarzyszenia Klub Kobiet Kreatywnych, miało miejsce w dniach 8-11.10.2022 r. w Polsce. Pierwsze dwa dni spędziłyśmy – widząc się po raz pierwszy – we Wrocławiu w trakcie XIV Kongresu Kobiet. Kolejne dwa dni spędziłyśmy na Śląsku Cieszyńskim (miejscówka w najpiękniejszym miejscu na górze Równicy – magicznym i gościnnym Dworze Skibówki) demonstrując naszym koleżankom z Austrii uroki ekologicznych miejsc naszego regionu. Doświadczyłyśmy podczas tego spotkania tak wielu nowych wrażeń, że chcemy się z Wami nimi podzielić. Spotkania, tworzenie publikacji i webinariów realizujemy w projekcie partnerskim w programie Erasmus+, który zatytułowałyśmy Jak kobiety ratują planetę-Współpraca kobiecych organizacji z Polski i Austrii wobec kryzysu klimatyczno-energetycznego.
Wrocław Miastem Kobiet – przybyłyśmy, zobaczyłyśmy, zwyciężyłyśmy
Z szerokiej oferty programowej dwudniowego XIV Kongresu Kobiet wybrałyśmy zwłaszcza te panele i warsztaty nakierowane na troskę o ochronę środowiska i gospodarkę przyszłości, uwzględniającą wyzwania kryzysu energetyczno-klimatycznego. Na panelu w „Zielonym Centrum” otrzymałyśmy świeżo przetłumaczoną książkę Dircka Holemansa, Pfilsan Osman i Marie Monique Franssen pt. Odwaga troski. Ekofeminizm jako źródło inspiracji, do której polski wstęp napisała Magdalena Środa.
Idea tej książki-raportu o stanie świata była omawiana na panelu z perspektywy ograniczenia ustawicznego „mielenia” metodologii naukowej do opisywania świata jakby był martwym przedmiotem na rzecz przyzwolenia w narracji naukowej i publicystycznej do wyrażania lęku, smutku i żałoby wobec katastrofy klimatycznej.
Publikacja uzasadnia potrzebę reagowania silnymi emocjami i zaprzecza przekonaniu, że smutek i rozpacz w „epoce utraty” to nie jest jedynie histeria uprzywilejowanych ludzi Zachodu, którzy stają wobec załamania epoki dobrobytu. „Żałoba ekologiczna jako zbiorowa praktyka może pomóc w kształtowaniu naszej tożsamości i połączyć nas z tymi, których cenimy i z tym, co dla nas cenne” – napisali autorzy, wzywając do budowania nowych ram odniesienia w narracji o kryzysie klimatycznym.
Ból, który czujesz, rodzi się z twojej głębokiej miłości do świata. Jest wyrazem naszej wrodzonej więzi ze wszystkimi formami życia. Poprzez akceptację tego bólu i przekształcenie go we współczucie odnawiamy naszą siłę, której możemy użyć, aby uzdrowić ten świat – Joanna Macy, amerykańska pisarka, naukowczyni i aktywistka ekologiczna
Etyka troski stać się powinna nowym drogowskazem nie tylko w indywidualnym sposobie pojmowania i odczuwania świata, ale także jako strategia w kształtowaniu polityki i gospodarki samowystarczalnej. Kończmy z gospodarką opartą na „więcej, więcej i więcej”!
Dowody empiryczne wciąż na nowo pokazują, że jest możliwe osiągnięcie wyższych poziomów ludzkiego rozwoju bez wyższych poziomów PKB – Jason Hickel „Mniej znaczy lepiej. O tym jak odejście od wzrostu gospodarczego ocali świat, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2021
Idee ekofeminizmu najlepiej podsumowują postulaty IV Kongresu kobiet, które uczestniczki tego wydarzenia poparły przez aklamację na zakończenie wydarzenia.
My kobiety zgromadzone na XIV Kongresie Kobiet pragniemy żyć w demokratycznym, proeuropejskim, proekologicznym, świeckim, egalitarnym państwie prawa, wolnym od autorytaryzmu, nacjonalizmu, fundamentalizmu, korupcji i nepotyzmu. Takie państwo pragniemy współtworzyć i dlatego domagamy się w szczególności radykalnej zmiany podejścia do środowiska, tak aby długotrwała ochrona klimatu, wód, powietrza i lasów, zgodnie z unijnymi strategiami, była nadrzędnym celem państwa. Domagamy się też poprawy losu i dobrostanu zwierząt, w tym ograniczenia chowu przemysłowego oraz całkowitego zakazu hodowli zwierząt na futra [pkt 10 postulatów – dop. i wytłuszczenie R.R.]
Jak Istebna chroni las dla przyszłych pokoleń
Jednym z odwiedzonych przez naszą polsko-austriacką grupę miejsc, które zrobiło na nas wyjątkowo duże wrażenie było Muzeum Świerka Istebniańskiego wraz z Bankiem Genów Świerka – placówek dedykowanych najważniejszemu gatunkowi beskidzkich lasów.
Muzeum Świerka usytuowane jest w szkółce leśnej Wyrchczadeczka i należy do Nadleśnictwa Wisła. Łączy hodowlę z placówką edukacyjną. W muzeum można znaleźć wiele ciekawostek zarówno biologicznych, jak i historycznych, dotyczących regionalnej kultury ludowej. W świat świerka istebniańskiego z niesamowitą pasją wprowadził nas pan Aleksander Skrzydłowski.
Świerk istebniański posiada wyjątkowe cechy – szybko rośnie, jest odporny na choroby i posiada piękny pokrój. Dorodne okazy dożywają 160, a nawet350 lat do wysokości ponad 50 m. Hodowla zbiera wyselekcjonowane nasiona świerków posiadające najlepsze cechy genetyczne, które są następnie przechowywane w temperaturze -20°C nawet 20 lat.
Szkółka ta zajmuje się nie tylko hodowlą, lecz także ochroną świerków. Odmiana tego drzewa uznawana jest przez gros specjalistów za najpiękniejszą oraz najbardziej wytrzymałą. Cenią ją sobie również lutnicy, wykorzystując to właśnie drzewo do budowy instrumentów muzycznych. Podobno w czasie II wojny światowej Niemcy budowali z niego kadłuby łodzi torpedowych, które uchodziły za niezatapialne.
Zwiedzanie kompleksu leśnego obejmuje Wolierową Hodowlę Głuszców, pięknych, rzadkich i płochliwych kuraków. Jej rolą jest zwiększenie ilości tych zagrożonych wyginięciem ptaków oraz przygotowanie młodych osobników do życia na wolności. Tym wspaniałym ptakom można przyglądać się z bliska dzięki zastosowaniu techniki luster weneckich,
Cieszyn – Wiedeń druga runda
Kolejne spotkanie planowane jest w marcu 2023 r. we Wiedniu pod hasłem „Przestrzeń publiczna w kobiecej perspektywie”. Będziemy wymieniać doświadczenia i upowszechniać dobre praktyki z przestrzeni wspólnych w mieście, przyjazne dla wszystkich i równocześnie korzystne dla środowiska. Jesteśmy ciekawe zielonego budownictwa wykorzystującego energię odnawialną, nowoczesnych placów zabaw i rekreacji dla dzieci i młodzieży, parków, miejsc rewitalizacji wysp ciepła, gospodarki odpadami, metod oszczędzania wody i energii elektrycznej, eko-innowacji transportowych, strategii miasta 5.-15. minutowego, dostępności do toalet publicznych.
Ten artykuł został napisany przez autorkę w ramach wolontariatu w wyniku realizacji projektu Stowarzyszenia Klub Kobiet Kreatywnych pt. „Jak kobiety ratują planetę. Współpraca organizacji kobiecych z Polski i Austrii wobec wyzwań klimatyczno-energetycznych”, realizowanego w partnerstwie ze Stowarzyszeniem Kongres Polskich Kobiet w Austrii. Wyrażone poglądy i opinie są jedynie opiniami autorki i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy i opinie Komisji Europejskiej oraz Narodowej Agencji Programu Erasmus+, które nie ponoszą odpowiedzialności za jego zawartość merytoryczną.
