Stawiając na ekologiczny styl życia, z rozmysłem dokonujemy zmian w każdej jego sferze: trendy zero waste i secondhandy obecnie przeżywają prawdziwy rozkwit. W przypadku bielizny sytuacja była nieco bardziej skomplikowana, aż do chwili, gdy natrafiłam na ekologiczne salony bieliźniarskie.
„Czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał”, czyli jak nauczyciele w mojej szkole przyczyniają się do proekologicznych nawyków u młodzieży i dzieci z niepełnosprawnościami. Tym przysłowiem można określić ekowychowanie dzieci i młodzieży. W dzisiejszych czasach również my dorośli uczymy się jak racjonalnie i ekonomicznie dbać o nasze środowisko naturalne. Jak nie marnować żywności i dawać rzeczom drugie życie. W tym artykule opowiem krótko o pracy nauczycieli, opiekunów oraz terapeutów w Szkole Specjalnej w Korneuburgu, w Dolnej Austrii oraz o ich wkładzie w ekoedukację dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami.
Współczesny świat staje przed paradoksem dwóch skrajności – nadmiaru i niedostatku jedzenia. Pomimo technologicznego postępu, który umożliwia produkcję większych ilości żywności niż kiedykolwiek wcześniej, nadal miliony ton jedzenia są marnowane.
Żyjemy w otoczeniu, które podlega intensywnym procesom industrializacyjnym. Poziom zanieczyszczenia powietrza, wody i gleby ma bezpośredni wpływ na procesy biochemiczne, które nieustannie zachodzą w naszym organizmie, wpływając także na stan i kondycję naszych włosów.
Fakt, że woda jest cenniejsza niż złoto, uświadamiamy sobie zazwyczaj w momencie, gdy nagle przestaje płynąć z kranu. Na szczęście dotychczas w powiecie cieszyńskim zdarza się to tylko w czasie awarii, a nie z powodu suszy. Czy tak będzie zawsze, zależy w dużym stopniu od nas wszystkich.
Artykuł dotyczy historii i przygody autorki z pijawkami. Zawiera informacje nt. wykorzystania i skuteczności pijawek we wspomaganiu i leczeniu różnych dolegliwości. Opisuje mity związane z sesją stawiania pijawek, a także krótki rys historyczny ich zastosowania na przestrzeni wieków.
Wielu z nas zostaje wychowanych w przekonaniu, że jedna osoba nie może sama wiele zmienić. Już od najmłodszych lat wpajana nam jest pokora: Nie wychylaj się, sami cię znajdą, Dzieci i ryby głosu nie mają — brzmi znajomo? A potem wchodzimy w dorosłość nieprzygotowani do życia. Obejmujemy różne stanowiska i wtedy słyszymy: idź, rozmawiaj, nawiązuj kontakty, podejmuj decyzje, sprzedawaj. A w każdej pracy sprzedajemy nie tylko produkt, ale także swoje umiejętności i samych siebie. Wtedy narasta frustracja, bo wymaga się od nas działań, które do tej pory były nam obce. Nie wychodzimy ze strefy komfortu, aby się nikomu nie narazić. Czasami czujemy, że wiele procesów wymaga poprawy, ale nie zabieramy głosu.
Kto chroni środowisko i przyrodę, ten żyje podwójnie! Takie credo towarzyszy lokalnym społecznościom zaangażowanym w zielone inicjatywy poprawiające jakość wspólnej przestrzeni, dla dobra przyrody oraz mieszkańców. I nie brakuje ich wokół nas.
Wyjątkowa obserwacja metod aktywizacji obywatelskiej osób dorosłych w zakresie oszczędzania wody i przeciwdziałania zmianom klimatycznym miała miejsce podczas job shadowingu w Andaluzji, w którym wzięło udział 10 członkiń Stowarzyszenia Klub Kobiet Kreatywnych. Mobilność odbyła się w maju 2024 roku w ramach naszego projektu „Jak oszczędzać wodę w dobie kryzysu klimatycznego – wykorzystanie hiszpańskich doświadczeń w edukacji ekologicznej dorosłych”, współfinansowanego przez Unię Europejską w programie ERASMUS+. Organizacją przyjmującą było hiszpańskie stowarzyszenie EUTEKA.
Miasta wchłaniają wiejskie tereny tworząc dzielnice podmiejskie, które zamieszkują też dziko żyjące zwierzęta. Nieuchronnie dochodzi do konfliktu interesów mieszkańców nowo powstałych osiedli i zwierząt, zbyt często zdarzają się tragedie, którym można było zapobiec.